Eindelijk na een paar kilometer zwoegen, kwam water in zicht en waggelend van een schots, gleden we er zachtjes in.
Maar bij de Zaanbrug aangekomen, begon de ijspret op nieuw. Nog dichterwas het pakijs door de sterke wind in de zaanbocht bijeen geschoven. Een groen kanadese kano zat bovenop een groot ijsveld en kon niet verder.
Met een gevoel , alsof wij de hele dag hadden gevaren, stapten wij voldaan in Wormerveer aan wal
